онгод болоод улаач бидний сэтгэж байгаа харж байгаа мэдэрч байгаа бүхэн
өөр өөр байх юм аа. би хүн төрлөхтөн алтан байшинд амьдарвал л сэтгэл нь
цадах болвуу гэж онгод тэнгэрээсээ асуулаа л даа гэтэл онгод маань
хариуд нь шавар шоронд байх алтан шоронд байх 2 нэг л мэдрэмж үүсгэх
учраас сэтгэл нь цадахгүй дээ гэлээ. би байшин сууцны талаар өгүүлж
байна шүү дээ дээд гарвал минь гэж асуултаа тодолход -гөлөмөнд
дөнглүүлсэн мэт сандал дээр хүлэгдчээд ухаанаараа аялах хүн морин дэлдээр
хийсэж өөрийн билэг оюун бяр тэнхээгээр ямар их аз жаргалыг амсаж
болдгийг сэтгэж чадахгүй байгаа нь харагдаж байна аа гэлээ. онгод минь
тэгээд өнөөдөр бид өөрсдийгээ сайн дураар шорон мэт амьдралд урин дуудаж
бодит эрх чөлөөнөөс зугтаж байна гэж үү гэхэд -эрх чөлөө гэж тодолж
байгаа зүйл чинь өөрөө юу вэ ? та үрсийн тархи бүхнийг л заалгаж байна
шүү дээ. алдаагаа хүртэл хохирлоор таниж чадхаа байсан та үрс эрх чөлөө
гэдэг үгээ ойлгож байна уу гэх юм.
зөө дөө би мэдэхгүй юм даа
мэдрээгүй зүйлээ ойлгохгүй юм даа. үнэхээр бидний тархи цоожлогдсон юм
бол гадаа гэх таны чөлөөт ертөнцийг хүсээд чөлөөлөгдөж дийлэх бол уу
No comments:
Post a Comment