Харанхуй нийгмийн дунд үед
Хачин их зовлонгийн эхэн үед
Хээрээр гэр хийж
Хүний үйлээс хол
Хүмүүний үйлээс гажууд
Ан амьтантай ойр
Амьдран сууж байлаа
Хэнгэрэг юугаан шатаалгаад
Хэн бүхний хэл аманд өртөж
Хатавчинд хүлэгдэж
Хар гэрт хоригдоод
Шидээр зугтаж биеэ нуугаад
Энгийн нэгэн малчин болж
Эгэлгүй заяагаа нуун дарж
Олбогныхоо доор газар ухаж
Оройн тэнгэртэйгээ холбогдон байж
Үр удмаа үлдээж
Өчүүхэн биеийг чинь босгосон
Аавын чинь дээрээс долоо дахь
Алтан гартай Дорлиг
Алгандаа уртай Гунгаа гэгчээ...!
No comments:
Post a Comment